Het ijs van de Moreno gletsjer is blauw en het kraakt. Rond januari breken er spectaculaire stukken ijs zo groot als een huis af. Toch krimpt de gletsjer niet. Je kunt er prachtige ijswandelingen maken.
Het klinkt misschien wat raar, maar het geluid van de Perito Moreno gletsjer, in zuidelijk Argentinië, is haast even indrukwekkend als het aanzicht van de zestig meter hoge ijsmuur. De gletsjer puft en kraakt luidruchtig onder invloed van binnenin over elkaar heen schuivende ijslagen.
Groeiende gletsjer
Met regelmaat breekt een ijsschots af. Vaak zo groot als een huis. Met donderend geweld storten die zich in het groene water van het Argentinomeer. Vooral in de zomer. Angstaanjagend natuurgeweld.
Het ijs dat in de zomermaanden afbreekt, groeit in de winter weer aan. Ongeveer twee meter per jaar. Dat is bijzonder. Onder invloed van klimaatverandering bestaan vandaag de dag nauwelijks nog gletsjers die niet krimpen.
Blauw ijs
Er onstaat wel eens verwarring over, maar hoewel Moreno 'bruin' betekent in het Spaans, heeft de naam van Perito Moreno niks met die kleur te maken. De ijskap werd in de 19e eeuw ontdekt door en vernoemd naar de Argentijnse ontdekkingsreiziger Francisco Moreno.
De blauwige gletsjer heeft een ijsoppervlak van 250 vierkante kilometer. Die kleur dankt de Perito Moreno-gletsjer aan de enorme druk waarmee haar ijs de afgelopen honderden jaren is samengeperst. Gletsjers ontstaan uit sneeuwlagen die van berghellingen afzakken en tot ijs worden samengeperst. Als dit onder zeer hoge druk gebeurt, krijgt de verijsde sneeuw een blauwe tint.
De sneeuw waaruit de Perito Moreno gletsjer is ontstaan, komt van het Zuid-Patagonische ijsveld op de grens met Chili. Deze enorme ijsmassa, die naast de Perito Moreno ook 47 andere gletsjers voedt, is na Antarctica en Groenland de grootste ijskap ter wereld.
El Calafate
De beste tijd om naar de Perito Moreno gletsjer af te reizen is tijdens de Argentijnse zomer en net daarna. De kans dat je vallende brokstukken ijs ziet, is dan het grootst.
Boek in januari en februari wel van tevoren een kamer in El Calafate, want Argentijnen overspoelen dan ook zelf dit stadje, dat als uitvalsbasis voor de gletsjer dient.
Om in El Calafate te komen, moet je overigens een stevige afstand overbruggen. De gletsjers liggen in het uiterste zuiden van Argentinië. Vanuit Buenos Aires doe je er met de bus ruim 36 uur over.
Uitkijkpunt
Vanuit El Calafate kun je met je eigen auto of met een georganiseerde tour naar de gletsjer. Wat je er na aankomst precies gaat doen, hangt af van hoe je de Perito Moreno gletsjer wilt bekijken.
Maar natuurlijk ga je eerst naar het uitkijkpunt. De nabijheid van de gletsjer bij dit schiereilandje maakt het punt bijzonder fotogeniek.
Lopen op het ijs
Wil je echter wat meer avontuur, dan kun je onder begeleiding van een gids het gletsjerijs betreden. Tochten variëren in lengte van een half uurtje tot een hele dag.
Zo'n ijswandeling is een aanrader. Het heeft iets magisch om over een krakende ijsmassa te lopen, langs gletsjerspleten, ijstorens en azuurblauwe lagunes.
Varen tot de voet van de gletsjer
Maar je kunt de gletsjerwand ook vanaf de voet bekijken. Boek dan een catamaran die je tot vlak bij de ijsmuur brengt. Als je daar omhoog kijkt, realiseer je je eigenlijk pas echt hoe massief een ijswand van zestig meter werkelijk is.
En dan te denken dat de hij ook nog eens doorloopt tot ruim honderd meter onder water.
Wat is er te doen bij de Moreno gletsjer?
- Maak een boottocht op het Lago Argentino. De boot vaart tot vlak onder de ijsrots zodat je de immense muur van ijs goed kan bewonderen.
- Vanaf het uitkijkpunt bij El Calafate zie je goed hoe de Perito Moreno langzaam afbrokkelt. Toeristen wachten zwijgzaam tot er iets gebeurt. Soms gebeurt er niks en dan vallen er ineens huizengrote brokken ijs in het water.
- Met het betreden van de Walichu grotten maak je een reis terug in de tijd. Vierduizend jaar geleden zijn hier tekeningen gemaakt om anderen de weg te wijzen. De grotten vind je bij de kust van Lago Argentino.
- Bekijk de flamingo's bij Laguna Nímez. De roze beesten steken fel af tegen de groene bomen en het donkerblauwe water.
- Alle afgebroken ijsschotsen drijven naar Lago Onelli, waar ze blijven hangen. Het wordt ook wel het kerkhof van de ijsschotsen genoemd. De meest bizarre vormen komen voorbij drijven.